دانلود مقالات ISI درباره انحلال + ترجمه فارسی

انحلال (به انگلیسی: Dissolution): فرایند حل شدن مواد در داخل یک حلال نظیر آب است. محصول این پدیده یک محلول نامیده می‌شود. حلال می‌تواند جامد، مایع یا گاز باشد. قوانین ترمودینامیک در پروسه انحلال تعیین کننده هستند، از جمله دمای حلال و آنتروپی محلول. از نظر زمین‌شناختی، انحلال جزء مراحل اولیه فرایند هوازدگی است. به قابلیت حل شدن مقداری از یک ماده در دما معین وحجم مشخصی از حلال، انحلال پذیری می گویند. انحلال یک فرایند فیزیکی است یعنی تغییر در حالت شیمیایی مواد به وجود نمی آید و مقدار آن می تواند اندازه گیری شود. انحلال‌پذیری از درجه"غیر قابل انحلال" مانند لامپ لاوا تا درجه"بسیارقابل انحلال" مانند نمک در آب تقسیم می شود. اصطلاحاتی که در بحث انحلال مهم هستند: هنگامی که ماده‌ای مانند نمک را در آب حل می کنیم، آب در نقش حلال، نمک در نقش ماده حل‌شونده و ترکیب آب و نمکی که در آن حل شده است، محلول نامیده می‌شود. _ انحلال‌پذیری یک ماده حل‌شونده، غلظت محلول اشباع شده آن است. _ محلول اشباع: محلولی است که بالاترین مقدار از ماده حل‌شونده در حلال در یک دمای مشخص در آن حل شده است و آهنگ انحلال با آهنگ رسوب آن با هم برابر است. _ محلول غیراشباع: محلولی است که ماده حل‌شونده به طور کامل در حلال، حل شده است. -محلول فوق اشباع: محلولی است که مقدار ماده حل‌شده از بالاترین حد انحلال، خیلی بیش‌تر است. در این حالت، مقداری از ماده حل‌شونده به صورت حل‌نشده ممکن است باقی بماند. _ اصل لوشاتلیه: این اصل بیان می‌کند هنگامی که یک سیستم را از تعادل شیمیایی خارج کنیم، سیستم خود را به حالتی پیش خواهد برد که اثر تغییرات داده شده را تا حد ممکن کم کند. _ واکنش گرماگیر: واکنشی که در آن گرما جذب می‌شود( ΔH>0 ). _ واکنش گرمازا: واکنشی که در آن گرما آزاد می‌شود( ΔH < 0 ). عوامل موثر در انحلال پذیری: دما: تغییرات دما حتما روی انحلال پذیری مواد جامد، مایع و گاز تأثیر می گذارد. البته این اثرات فقط به طور محدود برای گازها و جامدات تعیین شده اند. مواد جامد: اثر دما روی مواد جامد، بسته به این که واکنش گرماگیر است یا گرمازا، فرق می کند. با استفاده از اصل لوشاتلیه می توانیم اثر دما روی هر دو واکنش را معین کنیم. مایعات: تغییرات دما، هیچ رفتار مشخصی روی انحلال پذیری مایعات ندارد. شاید هیچ گاه ترکیب حلال – حل شونده ای که هر دو به صورت مایع هستند، با مشکل مواجه نشود. گازها: در مورد مواد، نخست به یاد داشته باشد که دما، مقیاس و میزانی از انرژی جنبشی متوسط ماده را نشان می دهد. وقتی دما افزایش پیدا می کند، حرکت مولکول های گاز بیش تر شده و بنابراین احتمال این که ذرات گاز حل شده در مایع، به فاز گازی فرار کنند بیش تر می شود و ذرات گاز موجود، کم تر حل می شوند. بنابراین افزایش دما به معنای انحلال پذیری کم تر و کاهش دما به معنای انحلال پذیری بیش تر برای گازهاست. فشار: اثر فشار بر روی انحلال پذیری مواد جامد و مایع بسیار کوچک است؛ در مورد گازها با ترکیب اصل لوشاتلیه و قانون هنری می توان اثر فشار را روی انحلال پذیری آن ها بررسی کرد. قانون هنری بیان می کند هنگامی که دما ثابت است، انحلال پذیری گاز با فشار جزئی آن متناسب است: که p فشار جزئی گاز موجود در بالای مایع است، kh ثابت هنری و c غلظت گاز در مایع است.