دانلود مقالات ISI درباره پروبیوتیک‌ + ترجمه فارسی

پروبیوتیک‌ باکتری‌ و مخمرهایی هستند که برای سلامتی بدن به ویژه برای سیستم گوارش مفید هستند. بدن پر از باکتری است، هم باکتری‌های خوب و هم باکتری‌های بد. پروبیوتیک‌ در دسته‌ی خوب‌ها هستند زیرا برای سلامتی اندام شکمی بسیار مفیدند. پروبیوتیک‌ در بدن به طور طبیعی یافت می‌شوند. برخی غذاها و مکمل‌ها هم دارای مواد پروبیوتیک هستند. با این حال تا پیش از نیمه‌ی دهه ۹۰ میلادی مردم کمتر به دنبال شناخت پروبیوتیک‌ و فواید آن بودند. پروبیوتیک‌ شامل باکتری‌های گوناگونی با مزیت‌های متعدد هستند، اما دو گونه‌ی اصلی پروبیوتیک‌، لاکتوباسیلوس‌ (Lactobacillus) و بیفیدوباکتریوم (Bifidobacterium) هستند. لاکتوباسیلوس که‌ شناخته‌شده‌ترین نوع پروبیوتیک‌ است، در ماست و دیگر غذاهای تخمیریافته وجود دارد. زیرگونه‌های مختلف آن در درمان اسهال مؤثرند و همچنین برای افرادی که قادر به هضم لاکتوز موجود در شیر نیستند، مفید هستند. بیفیدوباکتریوم که در انوع محصولات لبنی یافت می‌شود برای کاهش عوارض سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و برخی مشکلات دیگر مفید است. پژوهش‌های زیادی برای کشف چگونگی عملکرد پروبیوتیک‌ ها انجام شده است. پروبیوتیک‌ تعادل را میان باکتری‌های «خوب» و «بد» برقرار می‌کنند تا بدن‌ به خوبی و آنطور که باید، به فعالیت‌هایش ادامه دهد. پروبیوتیک‌ غذا را به حرکت در طول روده وادار می‌کنند. پژوهش‌های بسیاری درباره‌ی میزان تأثیرگذاری انواع پروبیوتیک بر بهبود اختلالات مختلف در جریان است. برخی از بیماری‌ها و اختلالاتی که پروبیوتیک در درمان آنها مؤثر است عبارتند از: 1- سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر. 2- بیماری التهابی روده (IDB). 3- اسهال عفونی (ناشی از ویروس، باکتری یا انگل) 4- اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها. پژوهش‌های دیگری آثار سودمند پروبیوتیک‌ها را بر مشکلات مربوط به دیگر اندام‌ها مانند مشکلات پوستی، اندام‌های دفع ادرار در زنان، حساسیت، سرماخوردگی و سلامت دهان نشان داده‌اند. مکانیسم‌های مختلفی برای عملکرد و فعالیت پروبیوتیک‌ پیشنهاد شده است که از آن طریق می‌توانند در بدن میزبان از آسیب‌های مختلف جلوگیری کنند: ۱ - تولید مواد پیشگیری کننده: پروبیوتیک‌ با تولید موادی با قابلیت مهار میکروارگانیسم‌ها مانند اسیدلاکتیک، اکتریوسین، پراکسید هیدروژن و غیره می‌توانند از بروز برخی از بیماری‌های عفونی جلوگیری کنند. ۲ - مسدودکردن کردن محل‌های اتصال در میکروب‌های بیماری‌ زا: پروبیوتیک‌ با قرار گرفتن و پوشاندن نقاط اتصال میکرو ارگانیسم‌های بیماری زا، از کلونیزه شدن و رشد آن‌ها جلوگیری می‌کنند. ۳ - رقابت برای تغذیه: پروبیوتیک‌ مواد غذایی موجود را قبل از این‌که توسط میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا مصرف شود، استفاده می‌ کنند. ۴ - تحریک سیستم ایمنی: پروبیوتیک‌ می‌توانند هم ایمنی اختصاصی و هم غیر اختصاصی را در مقابل بیماری‌های روده ای تحریک کنند. برای مثال فهمیده‌اند که لاکتوباسیلوس کازئی در اسهال ویروسی، باعث افزایش پاسخ ایمنی می‌شود.