دانلود مقالات ISI درباره سلول گانگلیون شبکیه + ترجمه فارسی

سلول گانگلیون شبکیه (RGC) یک نوع نورون در نزدیکی سطح داخلی (لایه سلولیگانگلیون) از شبکیه چشم قرار دارد. وظیفه آن دریافت اطلاعات بصری از گیرنده از طریق دو نوع نورون واسط است: سلول‌های دوقطبی و سلول amacrine. سلول amacrine، مخصوصاً سلول‌های با میدان باریک‌تر، بسیار مهم هستند برای ایجاد ارتبا همراه با سلول‌های گانگلیونی و باعث می‌شوند که سلول‌های گانگلیونی کوچک‌ترین نقاط متحرک در دورترین فاصله‌ها را تشخیص دهند. طراحی پپتید کوچک می تواند به عنوان روش ساده ای برای دست یابی به ترکیبات دارویی با خواص پایدار در محافظت عصبی و نفوذپذیری مناسب به سلول گانگلیون شبکیه ها مطرح شود. در حالی که این اهداف مهم باقی می مانند، به نظر می رسد مطالعه و بررسی های تکمیلی بروی پپتیدها، نقطه آغازی برای کاربردهای بالقوه با تاثیرات حتی بیشتر باشد. زیرا این امکان وجود دارد که آن ها بتوانند روند کلی را در داروسازی برای ایجاد مولکول های کوچک مقلد از لیگاندهای بزرگ متحول سازند. البته به موازات آن، روشن شدن مکانیسم های زیربنایی در گلوکوم همراه با شواهد سیگنال نروتروفین می تواند نقطه نظرات بیشتری از نقش مقلد های نروتروفینی را در درمان نشان دهد. از اینرو جداسازی و کشت سلول های گانگلیون شبکیه به عنوان اولین مرحله برای بررسی پاسخ های RGC به پپتید های کشف شده از اهمیت بسزایی برخوردار است. زیرا که این مهم نیازمند پایه گذاری سیستم موثری برای جداسازی RGC ها در کمترین زمان ممکن، با بیشترین میزان خلوص است. عملکرد: حدود ۰٫۷ تا ۱٫۵ میلیون سلول‌های گانگلیونی در شبکیه چشم انسان دارد. حدود ۴٫۶ میلیون سلول‌های مخروطی و ۹۲ میلیون سلول استوانه‌ای یا ۹۶٫۶ میلیون گیرنده در شبکیه چشم وجود دارد. به طور متوسط هر سلول گانگلیون شبکیه از حدود ۱۰۰ استوانه و مخروط پیام دریافت می‌کند. این اعداد تا حد زیادی در افراد مختلف متفائت است. در فووه آ (مرکز شبکیه چشم) یک سلول گانگلیون با پنج گیرنده در ارتباط است. در حاشیه شبکیه یک سلول گانگلیون از هزاران بسیاری از گیرنده ها اطلاعات را دریافت می‌کند. سلول‌های گانگلیونی شبکیه همزمان درحالی که پتانسیل ایجاد می‌کنند، خودشان در حالت پتانسیل استراحت هستند. تحریک سلول‌های گانگلیونی شبکیه منجر به افزایش پتانسیل می شود در حالی که مهار نتایج کوجب کاهش پتانسیل ایجاد شده می‌شود.