دانلود مقالات ISI درباره گندم نان + ترجمه فارسی

گندم نان با نام علمی Triticum aestivum از گروه گندم های هگزاپلوئید Hexaploid می باشد که گندم های این گروه دارای 42 کروموزوم هستند (2n=6x=42) و به گندم های نرم یا معمولی (Sativum) و یا گندم نان مرسوم می باشند. گندم aestivum از تمام ارقام زراعی گندم دارای کیفیت و کمیت بهتر و برتر و پراکندگی و گسترش آن نیز بیش از سایر گندم هاست و بیشتر کشت می شود. از نظر تیپ رشد بین آن ها انواع پاییزه، بهاره و نیمه پاییزه وجود دارد همچنین دارای انواع ریشک دار و بدون ریشک می باشند. دانه ها به رنگ سفید، زرد و قرمز است و به ندرت در بین آن ها دانه های آبی یا بنفش دیده می شود. بافت آندوسپرم دانه از سخت تا آردی تغییر می نماید. محصول دانه ها در درجه اول برای تهیه نان به کار می رود به همین علت گندم معمولی یا گندم تولید کننده نان نامیده می شود. در درجه دوم برای تغذیه حیوانات و پرندگان و مصارف صنعتی و تهیه شیرینی و بیسکویت مورد استفاده قرار می گیرد. پروتئین ها موادی هستند که برای رشد و نمو، ترمیم و یا دوباره سازی اندام ها و سلول های مختلف بدن و ایجاد فعل و انفعالات شیمیایی بدن انسان، حیوانات و گیاهان به طور روزانه مورد نیاز می باشند. گلوتن که مهمترین ماده پروتئینی است از گلیادین Gliadin و گلوتنین Glutenin که هر دو در آب نامحلولند و در آب نمک محلول می باشند تشکیل شده است. حدود 80 درصد پروتئین گندم از دو ماده فوق تشکیل یافته است. این ماده بسیار مهم و حیاتی در گندم با پروتئین سایر غلات فرق داشته و چون حالت الاستیکی دارد به آن خاصیت نانوایی با کیفیت بالا و بیشتری را می دهد. کیفیت نانوایی گندم مربوط به بالا بودن مقدار گلوتن موجود در دانه می باشد که مقدار آن در ارقام مختلف یکسان نمی باشد. شرایط محیط رشد: خاک شنی و رسی عمیق با زهکشی خوب، برای رشد گندم مناسب است. اصولاً میزان عملکرد گندم در شرایط دیم (آبیاری با باران)، در خاک های ریز بافت بیشتر است. چون این قبیل خاک ها قادرند آب را بهتر و به مدت طولانی تر در خود نگهدارند. اما در شرایط آبی (که کشاورز خود گیاه را آبیاری می کند)، معمولاً گندم زیاد تحت تأثیر بافت خاک خود قرار نمی گیرد. گندم هم مانند سایر گیاهان نمی تواند در خاک خشک جوانه بزند. گندم بهاره به دلیل ذخیره شدن رطوبت زمستانی در خاک، همواره رطوبت مورد نیاز خود را دارد. اما رطوبت خاک گندم های پاییزه معمولاً فرایند جوانه زنی را با مشکل مواجه می نماید. اگر برای جوانه زنی یا رشد اولیه جوانه، خاک رطوبت کافی نداشته باشد بذرها ممکن است بپوسند یا در معرض صدمات ناشی از سرما قرار گیرند. شرایط ایده آل برای رشد گندم، آب و هوای خنک در دوره رشد رویشی، آب و هوای معتدل در دوران تشکیل دانه و آب و هوای گرم و خشک در زمان برداشت محصول می باشد. بنابراین در مناطقی که زمستان های سخت دارند، کشت گندم با مشکلاتی از قبیل سرمازدگی زمستانی مواجه می شود. البته باید بدانیم که گندم در برابر خشکی مقاومت چندانی ندارد و نمی تواند به مدت طولانی، خشکی و کم آبی را تحمل نماید. اما قادر است خود را با شرایط خشک تا حدی تطبیق داده و با تشکیل یاخته های کوچک تر که در نهایت سبب تشکیل برگ های کوچک شده و در نتیجه روزنه ها کوچک تر می شود، سطح تعریق را کاهش دهد و از اثرات سوء کم آبی تا حدی محفوظ بماند.