دانلود مقالات ISI درباره اتوفاژی + ترجمه فارسی

اصطلاح خودخواری یا اتوفاژی (autophagy) از کلمات یونانی اتو (auto) به معنی «خودکار» و فاژی (phagy) به معنی خوردن مشتق شده است. پدیده اتوفاژی به معنای واقعی کلمه به معنی «خود را خوردن» است و توضیح می دهد که چگونه سلول ها محتویات آسیب دیده یا فرسوده شان را می بلعند و از آن بلوک های ساختمانی ای را برای نوسازی خودشان فراهم می کنند. با این که ممکن است به نظر برسد اتوفاژی روندی مخرب است اما این مکانیسم طبیعی دفاع سلول است. در مواقعی که مواد غذایی به اندازه کافی به سلول نمی‌رسد یا اینکه سلول باید عوامل مهاجم مثل باکتری و ویروس را تخریب کند، اتوفاژی برای زدودن مواد زائد و کاهش مصرف سلول ضروری است. علاوه بر این سلول مواد زائدی را که خود تولید کرده یا اجزایی را که پیر شده‌اند به این ترتیب تخریب کرده و از مواد اولیه آنها برای تولید اجزا و مواد جدید استفاده می‌کند. دانشمندان بسیاری بیماری‌ها از جمله سرطان و زوال عقل را محصول اختلال در روند اتوفاژی سلول می‌دانند. اتوفاژی در تمام سیستم های یوکاریوتی از جمله قارچ ها، گیاهان، کپک لجن، نماتد، مگس میوه و حشرات، جوندگان (موش های آزمایشگاهی و موش) و انسان دیده می شود. درواقع اتوفاژی یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی در بدن است که با تخریب سلول های بدن سروکار دارد. اتوفاژی با تخریب پروتئین و برگرداندن اندامک های سلول تخریب شده برای تشکیل سلول های جدید، عملکرد عادی سلول را حفظ می کند. فرآیند اتوفاژی با تولید مواد مغذی و واحدهای ساختمانی برای نوسازی سلول، به سالم نگهداشتن سلول ها کمک می کند و راهی است برای ایجاد ساختارهای سلولی جدید و پاکسازی سلول از میکروب های مهاجم و تجمع پروتئین هایی که می توانند به بیماری منجر شوند. بیماری های مختلف از جمله پارکینسون، آلزایمر، دیابت و سرطان به اختلال اتوفاژی مربوط اند در نتیجه این قبیل تحقیقات می توانند در درمان بیماری هایی مانند سرطان، پارکینسون و دیابت نوع 2 به کار آیند. برای مثال سلول های سرطانی از اتوفاژی برای بقای خود بهره می برند. گروه های تحقیقاتی زیادی در حال بررسی یک استراتژی مبارزه با این بیماری با کاهش استفاده سلول های سرطانی از روند پاکسازی هستند. در حال حاضر تحقیقاتی در حال انجام است تا داروهایی درست شوند که می توانند اتوفاژی را در بیماری های مختلف هدف قرار دهند. همچنین اتوفاژی پروتئین هایی که به شکل غیر طبیعی در سلول های مغزی تجمع پیدا کرده اند را حذف می کند. تجمع غیرطبیعی پروتئین ها در بیماری هایی مانند هانتینگتون و پارکینسون و برخی از انواع زوال عقل اتفاق می افتد. مطالعات بر روی جانوران نشان می دهد افزایش اتوفاژی می تواند چنین بیماری هایی را به تأخیر بیندازد و یا سبک کند. درواقع اگر اتوفاژی کار نکند این بیماری ها زودتر و تهاجمی تر ظاهر می شوند. در نتیجه بر خلاف سرطان ها اتوفاژی در زمینه این بیماری ها می تواند به صورت یک رویه درمانی مورد استفاده قرار گیرد.