دانلود مقالات ISI درباره لسیتین + ترجمه فارسی

لسیتین یک لغت یونانی و به معنای زرده تخم مرغ است و علت نام‌گذاری آن، وجود میزان فراوان لسیتین در زرده تخم مرغ و همچنین کشف این ماده برای اولین بار در زرده تخم مرغ بوده‌است. لسیتین، یک گروه از فسفولیپیدها می‌باشند که ترکیب اسید فسفریک، گلیسرول، کولین با اسیدهای چرب هستند مانند فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اینوزیتول و فسفاتیدیل اتانل آمین. تمامی اعضاء و اندام های بدن برای انجام اعمال خود به انرژی نیاز دارند. مغز نیز از این مسئله مستثنا نیست. مغز برای انجام فعالیت های طبیعی خود به استیل کولین نیاز دارد که منشأ آن از لسیتین می باشد. وقتی لسیتین ازطریق غذا دریافت می شود طی مراحل جذب وهضم به کبد وارد شده، شکسته و کولین که جزئی از ساختمان لسیتین است از آن جدا می شود که از این کولین آزاد شده بسیاری از مواد حیاتی و ضروری بدن ساخته خواهد شد. یکی ازنقش های مهم کولین در ساختن استیل کولین است. استیل کولین اهمیت بسیاری برای فعالیت مغز و مرکز حافظه دارد و با بودن استیل کولین، مغز و مرکز حافظه توانایی ضبط و نگهداری صحبت ها، نوشته ها و دیده ها را خواهند داشت و تا زمانی که این ماده حیاتی یعنی استیل کولین ساخته شده از لسیتین به اندازه کافی به مغز برسد ما دچار فراموشی نمی شویم و برعکس در اثر کاهش مقدار استیل کولین به دنبال کمبود لسیتین، حتی به مدت کوتاه، قدرت حافظه کاهش یافته و فرد قدرت حفظ طولانی صحبت ها و دیده ها را از دست خواهد داد و یا مطالب و مسائل جدید را به سختی به خاطر می سپارد. منابع تغذیه‌ای: لسیتین موجود در زرده تخم مرغ منبع غنی از فسفاتیدیل کولین می‌باشد. لسیتین درعدس، ذرت، شیر، زرده تخم مرغ، تخم آفتابگردان، جوانه گندم، بادام زمینی، آرد جو دوسر، جگر گوساله و. . . وجود دارد ولی از همه بیشتر در لوبیای سویا یافت می‌شود. سایر غذاهای حیوانی نیز فسفاتیدیل کولین دارند. تخمین زده می‌شود که متوسط مصرف کولین از طریق غذاها در بزرگسالان به بیش از ۵۰۰ میلی گرم در روز برسد. ساختار: لسیتین فسفولیپیدی است که در تمام موجودات زنده یافت می‌شود. این ماده مخلوطی از دی گلیسرید اسیدهای چرب استئاریک، پالمیتیک و اولئیک با استر کولین اسید فسفریک است. بدن قادر به ساختن لسیتین است، به‌علاوه لسیتین را می‌توان در بسیاری از غذاها یافت.