دانلود مقالات ISI درباره اسید آبسزیک + ترجمه فارسی

اسید آبسزیک(به انگلیسی: abscisic acid) یک هورمون گیاهی مهم با شناسه پاب‌کم ۵۲۸۰۸۹۶ است. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای بی‌رنگ است. این فیتوهورمون در بازدارندگی رشد گیاهان مؤثر است. اسید آبسیزیک (ABA) از سایر بازدارنده‌های طبیعی گیاهان حدود یکصد مرتبه قویتر است و فرایندهایی مانند رکود بذرها، جوانه‌ها و نیز ریزش اندام‌ها را کنترل می‌کند. سقوط برگ چه به صورت خزان کردن وچه به علت پیری (برگهای پایا)، بستگی به تشکیل منطقه جداگر آن در قاعده دمبرگ دارد. تشکیل لایه جدا کننده برگ در دمبرگ ناشی از اثر اکسین است که در انتهای جوانه حاصل می شود و از آنجا به دمبرگ میرسد اگر اکسین را به طریقی از پهنک برگ به منطقه لایه جداگر برسانیم مانع از تشکیل لایه مزبور می شویم. مطالعات بیشتر در این زمینه نشان داده غیر از اکسین ترکیبات دیگری نیز سقوط برگ را تسریع می کنند. وقتی سن برگ بالا می رود اکسین قابل انتشار در آن ابتدا کاهش پیدا کرده سپس کاملاً از بین می رود، از این پس منطقه جدا کننده برگ از ساقه تحت تاثیر اکسین حاصل از جوانه قرار می گیرد. در جریان این تحولات در برگ، ماده جدید دیگری نیز در گیاه که موحب پیری و مرگ برگها میشود به وجود می آید. این ماده که همان اسید آبسیزیک است علاوه بر تحریک و تسریع سقوط برگها، تا حدودی نیز مانع از برخی اعمال حیاتی مانند رشد و نمو که تحت کنترل لاکسین ها و جیبرلین ها و ستیوکینین ها قرار دارد، می شود. اثرات هورمون ابسیزیک کمک به ریزش: بررسی‌ها نشان داده است که هورمون‌های دیگر بخصوص IAA (اسید اندول استیک) و اتیلن در کنترل ریزش با ABA عکس العمل متقابل دارند کمک به خواب جوانه: اسید آبسیزیک عامل خواب جوانه زدن بذر ها می باشد جلوگیری از سبز شدن بذر: اسید آبسیزیک اثر هورمون‌های جیبرلین و سیتو کنین را در کمک به سبز شده بذر خنثی می‌کند. کند ساختن رشد و پیری: اسید آبسیزیک رشد انواع بسیاری از بافتها و اندامهای گیاهی مانند برگها، کولئوپتیل‌ها، ساقه‌ها، محور زیرلپه‌ای و ریشه‌های را کند نموده؛ و پیری اندامهای گیاهی را به لحاظ تسریع و تجزیه کلرفیل را به تاخیر می اندازد تسریع در تشکیل ریشه: اسید آبسیزیک با خنثی کردن اثر اثر جیبرلین که مانع ریشه زایی می‌شود باعث تسریع در ریشه زایی می‌شود. اثر در گل دادن: این هورمون در گیاهان روز بلند باعث توقف در گلدهی شده و در گیاهان روز کوتاه دارای اثرات متفاوت می‌باشد. کاربرد اسید آبسیزیک در باغبانی ۱- در ریزش برگ‌ها و میوه‌ها رابطه با آکسین‌ها وجود دارد. ۲- خنثی کردن چیرگی انتهایی و جلوگیری از رشد جوانه‌های انتهایی در مواردی که بر اثر اسید آبسیزیک حاصل می‌گردد به دلیل اثر متقابل این ماده با آکسین می‌باشد. ۳- اسید آبسیزیک در گیاهانی که در طول روز کوتاه غده‌های خود را گسترش می‌دهند اثر مفیدی در تحریک غده زایی ایفاد می‌نماید. ۴- اسید آبسیزیک با سایتو کنین‌ها به دلیل اثر متقابل در یاخته‌های محافظ بسته شدن روزنه‌های را ایجاد می‌کند که هورمون تنش به هم دلیل به آن گفته می‌شود. این هورمون بطور گسترده در گیاهان وجود دارد و از سایر بازدارنده های طبیعی گیاهان حدود یکصد مرتبه قویتر است و فرآیند هایی مانند رکود بذرها، جوانه ها و نیز ریزش اندام ها را کنترل می کند. این اعمال مشخصاً به همراهی سایر هورمون ها انجام می پذیرد. بدین معنا که عوامل محیطی مانند کمبود مواد معدنی، خشکی خاک، روزهای کوتاه و سردی هوا که باعث ایجاد رکود می شوند باعث افزایش اسید آبسیزیک و کم شدن جیبرلین ها نیز می شوند و عواملی ماند روزهای بلند و سرمای زمستانه که رکود را از بین می برند عکس این عمل را انجام می دهند. (میزان اسید آبسیزیک در گیاه تحت تاثیر کمبود آب، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز گیاه می باشد. ) تغییرات سریع غلظت از مشخصات خاص این بازدارنده است بدین معنی که وقتی گیاه تحت تاثیر کمبود های آب، اکسیژن و مواد غذایی قرار بگیرد. میزان اسید آبسیزیک به سرعت بالا می رود و پس از برطرف شدن طی دو روز به حالت عادی بر می گردد. چون در ترکیب ساختمان این ماده عامل اسیدی وجود دارد ان را آبسیزیک اسید Abscisic acid (ABA) می نامند و این ماده به عنوان یک بازدارنده رشد گیاهی معرفی گردیده است.