دانلود مقالات ISI درباره آنتی‌ژن گلبول سفید انسانی + ترجمه فارسی

آنتی‌ژن گلبول سفید انسانی (به انگلیسی: Human leukocyte antigen) یا پادگن‌های مجموعه سازگاری بافتی اصلی (major histocompatibility complex (MHC)) در انسان مولکول‌های پروتئینی روی غشای سلول‌های مختلف بدن مثل گلبول‌های سفیدهستند؛ البته این پادگن‌ها روی سایرسلول‌های بافت‌های مختلف بدن (مثل پوست، کلیه، قلب، ریه و سایر اعضا) نیز موجود می‌باشند و کارکردهای متعددی دارند. ایجاد دستور نحوه ساخت این پروتئینها در انسان ژن (MHC) روی کروموزوم شش قرار دارد. نیمی از ژنها از پدر و نیمی دیگر ازمادر به ارث می رسند. این ژن ها هم قدرت هستند. هر فرد از نظر این آنتی ژن ها نیمی شبیه پدر و نیمه شبیه مادر خود می باشد. کاربرد این پروتئینها و بررسی آنها موارد کاربرد متعددی دارد: 1. هرچقدر مطابقت این پادگنها بیشتر باشد هنگام پیوند اعضا از فردی به فرد دیگر احتمال ایجاد پاسخ ایمنی و وازنش پیوند کمتر باشد. 2. از طریق مطالعه این پادگنها و تطبیق آن با والدین میتوان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد. 3. با تعیین این پادگنها در نمونه های بافتی مانند خون و بزاق و مطابقت آن با پادگن متهم میتوان به تطبیق یا عدم تطبیق آنها پی برد. در بیش‌تر موارد، موفقیت‌آمیز بودن پیوند آلوژنیک تا اندازه‌ای به میزان تطابق آنتی‌ژن‌های HLA عضو یا سلول‌های بنیادی اهداکننده با آنتی‌ژن‌های HLA سلول‌های دریافت کننده بستگی دارد. هر چه تعداد آنتی‌ژن‌های HLA بیش‌تر همسان باشد، احتمال اینکه بدن بیمار سلول‌های اهدایی را بپذیرد بیش‌تر خواهد بود. همچنین اگر سلول‌های بیمار و اهداکننده به خوبی با یکدیگر مطابقت داشته باشند، احتمال بروز مشکلی موسوم به بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) کم‌تر میشود. با افزایش تعداد خواهر و برادران فرد بیمار، احتمال یافتن اهداکننده مناسب در بین آنان نیز افزایش می‌یابد. این آنتی ژن ها در بین دوقلو های یکسان تک تخمی،کاملاً شبیه هم هستند. تقسیم بندی این پروتئینها در سه گروه زیر دسته بندی میشوند: کلاس I مانند TAP که سه زنجیره α و یک مولکول پروتئینی غیر MHC دارند. کلاس II مانند MHC II DR که دو زنجیره α و دو زنجیره β دارند. کلاس III سایتوکاینهایی مانند عامل نکروز تومور آلفا (TNF-α) و لکوترین LTA