دانلود مقالات ISI درباره آران‌ای پیام‌رسان + ترجمه فارسی

'آران‌ای پیام‌رسان (mRNA) یک گروه مهم از RNA هستند که یک برنامه ژنتیکی را برای تولید یک محصول پروتئینی، رمز می‌کند. mRNA، از یک الگوی DNA رونویسی می‌شود و اطلاعات کدینگ را به مکان‌های سنتز پروتئین یعنی ریبوزومها، حمل می‌کند. در این مکان، پلیمرهای اسید نوکلئیک به پلیمرهای اسید آمینه (پروتئین)، ترجمه می‌شود. در mRNA همچون DNA، اطلاعات ژنتیکی در رشته‌ای از نوکلئوتیدها که از کودون‌های شامل سه باز تشکیل شده‌است، کد شده‌است. هر کدون دارای یک اسید آمینه خاص، کد شده‌است به جز کدون‌های انتهایی که سنتز پروتئین را به اتمام می‌رسانند. این پردازش نیازمند دو نوع دیگر از RNA می‌باشد: RNA انتقالی (tRNA) که کار شناسایی کودون‌ها را انجام می‌دهد و اسید آمینه‌های متناظر را تأمین می‌کند، و همچنین RNA ریبوزومی (rRNA)، که جزء مرکزی در دستگاه تولید پروتئین ریبوزوم است. سنتز، پردازش و عملکرد بطورخلاصه عملکرد مولکول mRNA با رونویسی شروع شده و با از هم پاشیدگی تمام می‌شود. در طول زندگی، مولکول mRNA ممکن است که پردازش شده، تغییر یابد یا قبل از ترجمه، منتقل شود. مولکول‌های mRNA یوکاریوتی، معمولاً نیازمند پردازش و انتقال بیشتری هستند در حالی‌که مولکول‌های پروکاریوتی اینگونه نیستند. پلی آدنیلاسیون پیوند شیمیایی یک نیمه پلی‌آدنیلیک با یک مولکول RNA پیام‌رسان می‌باشد. در ارگانیسم‌های یوکاریوتی، بیشتر مولکول‌های RNA پیام‌رسان (mRNA)، در 3'end پلی‌آدنیلیزه هستند. دنباله پلی(آ) (poly(A) tail) و پروتئینی که به آن باند می‌شود، mRNA را از ازهم‌پاشیدگی به‌وسیله اگزونوکلئاز محافظت می‌کند. پلی آدنیلاسیون همچنین برای اتمام رونویسی، خارج کردن mRNA از هسته و ترجمه کردن مهم می‌باشد. mRNA همچنین می‌تواند در ارگانیسم‌های پروکاریوتی پلی‌آدنیلیزه شود، جایی که دنباله پلی (آ)ها (poly(A) tail) فعالیت کرده تا ازهم‌پاشیدگی اگزونوکلئولیتیک را مهیا کند به جای آن‌که مانع آن شود. پلی آدنیلاسیون، در مدت‌زمان و همچنین بلافاصله پس از رونویسی DNA در RNA رخ می‌دهد. پس از آن‌که رونویسی به اتمام رسید، زنجیره mRNA در حین فعالیت کمپلکس اندونوکلئاز که همراه با RNA-پلیمراز است، شکسته می‌شود. پس از آن‌که mRNA شکسته شد، در حدود ۲۵۰ اسیدآمینه آدنین به 3'end آزاد در محل شکستن اضافه می‌شوند. این واکنش به وسیله پلیمراز پلی‌آدنیلیزه کاتالیز می‌شود. همانند اسپلایسینگ جایگزین، بیش از یکی از انواع پلی آدنیلاسیون یک mRNA می‌تواند موجود باشد. انتقال تفاوت دیگر مابین یوکاریوت‌ها و پروکاریوت‌ها در انتقال mRNA می‌باشد، چون‌که رونویسی و ترجمه یوکاریوتی از همدیگر جدا می‌باشند، mRNAهای یوکاریوتی باید از هسته به سیتوپلاسم خارج شوند. mRNAهای بالغ به‌وسیله تغییرات پردازش‌شده‌شان شناسایی می‌شوند و سپس از طریق روزنه هسته خارج می‌شوند. در نورونها، mRNA باید از سوماً به دندریتها انتقال یابد، جایی که ترجمه محلی در پاسخ به محرک خارجی رخ می‌دهد. بسیاری از پیام‌ها توسط «زیپ‌کد» ها که انتقالشان را به یک مکان خاص درنظر می‌گیرند، نشانه‌گذاری می‌شوند.